Zbuloni kaldaja me biomasë dhe polemikat e bilancit të CO2

Në postimin tonë të mëparshëm, kemi folur për energjia e biomasës. Në të ne eksplorojmë gjithçka, nga ajo që është, si funksionon dhe nga vjen deri te avantazhet dhe disavantazhet e këtij burimi energjie. Ne përmendëm pak kaldaja me biomasë, por nuk u futëm në detaje për t'i trajtuar më thellë në këtë artikull.

Në këtë postim, ne do të gërmojmë jo vetëm në kaldaja të ndryshme të biomasës, por edhe në polemika e bilancit të CO2 që lind kur analizohet biomasa si burim i energjisë së pastër.

Çfarë janë kaldaja me biomasë?

Kaldaja me biomasë janë pajisje që lejojnë përdorimin e energjisë së përmbajtur në biomasë gjenerojnë nxehtësi për ngrohje dhe ujë të ngrohtë shtëpiak në shtëpi dhe ndërtesa. Ato punojnë duke djegur materiale me origjinë natyrore, si fishekët e drurit, gropat e ullirit, mbetjet pyjore, lëvozhgat e arrave, ndër të tjera.

Parimi i funksionimit të një kazani me biomasë nuk ndryshon shumë nga ato tradicionale. Në to, karburanti nga biomasa digjet, duke gjeneruar një flakë që ngroh një qark uji. Ky ujë i nxehtë shpërndahet përmes sistemit të ngrohjes ose për ngrohjen e ujit në shtëpi. Për të maksimizuar efikasitetin, rekomandohet instalimi i një akumulatori që ruan nxehtësinë e prodhuar, duke e zgjeruar përdorimin e tij me kalimin e kohës në mënyrë të ngjashme me sistemet e energjisë diellore.

Për më tepër, kaldaja me biomasë kërkojnë një enë ose silo ku ruhet karburanti. Nga atje, ai transportohet në djegës ose nga një ingranazhi i krimbit ose sistemi i thithjes. Pas djegies, hiri që rezulton grumbullohet në një tavëll, i cili duhet pastruar disa herë në vit për të shmangur ngopjen.

Llojet e kaldajave të biomasës

Kur blini një bojler me biomasë, është e rëndësishme të kuptoni llojin e karburantit që mund të përdorë dhe nevojat e ruajtjes. Ka të ndryshme llojet e kaldajave me biomasë në varësi të karburantit që trajtojnë dhe përdorimit të synuar.

Disa kaldaja lejojnë përdorimin e lëndëve djegëse të ndryshme, ndërsa të tjerët, si kaldaja me pelet, Ato lejojnë vetëm një lloj karburanti. Të parat janë më të përshtatshme për objektet industriale, duke qenë se ato trajtojnë sasi më të mëdha karburanti dhe kanë një kapacitet më të madh ruajtjeje.

Nga ana tjetër, kaldaja me pelet janë më të zakonshme në zonën e banimit dhe kanë një fuqia e duhur për shtëpitë e mesme, duke siguruar ngrohje dhe ujë të ngrohtë për sipërfaqe deri në 500 m².

Në varësi të llojit të biomasës dhe sasisë së lagështisë që përmban, këto kaldaja mund të kenë efikasitet të ndryshueshëm. disa arrijnë efikasiteti afër 105%, që përfaqëson një kursim karburanti deri në 12%. Lagështia e karburantit është një faktor kyç, pasi ndikon drejtpërdrejt në performancën e bojlerit.

• Kaldaja me karburant të thatë: Ata kanë inerci të ulët termike dhe mbajnë një flakë intensive që arrin temperatura shumë të larta, madje të aftë për të kristalizuar skorjen që rezulton.
• Kaldaja me karburant të lagësht: Dizajni i tij lejon djegien e karburanteve me përmbajtje më të lartë lagështie falë inercisë së madhe termike. Këto kaldaja janë projektuar për të tharë karburantin përpara gazifikimit të tij dhe oksidimit të plotë, duke shmangur formimin e tymit të zi.

Kaldaja me pelet-gropa ulliri

Ndër kaldajat që përdorin peletin si lëndë djegëse, gjejmë disa lloje të dizajnuara për përdorime dhe fuqi të ndryshme.

Kaldaja modulare e biomasës së peletit

Këto modele janë të destinuara për instalime me fuqi të tilla ndërmjet 91 kW dhe 132 kW, mundësisht duke përdorur fishekë pishe si lëndë djegëse. Ato janë krijuar për të funksionuar në kaskadë dhe lejojnë përdorimin shumë efikas të karburantit falë sistemet e aspirimit dhe rezervuarët.

Një nga karakteristikat më të dukshme të këtij bojleri është se zvogëlon konsumin e karburantit duke ulur temperaturën e gazrave të djegies, dhe arrin efikasitet deri në 95%. Përveç kësaj, është i pajisur me një sistem pastrimi automatik si për djegësin ashtu edhe për tavëllin, gjë që minimizon nevojën për ndërhyrje manuale.

Kaldaja me dru

Mund të përdoren edhe kaldaja me biomasë trungjet e druve të zjarrit si lëndë djegëse. Këto lloj kaldajash përdoren gjerësisht në zonat rurale ose në shtëpitë që kanë akses të lehtë në materialin drusor.

Kaldaja e gazifikimit me efikasitet të lartë

Ky lloj bojleri bazohet në teknologjinë e gazifikimit me flakë të përmbysur. Ato janë të disponueshme në versionet e 20, 30 dhe 40 kW, dhe avantazhi i tyre kryesor është se ato arrijnë një efiçencë energjetike prej 92%, duke tejkaluar shumë 80% të kërkuar nga rregulloret aktuale.

Përparësitë e këtij lloji të kaldajave përfshijnë:

• Efikasitet i lartë i energjisë me përdorim optimal të karburantit.
• Autonomia e tarifimit deri në shtatë orë, gjë që redukton shpeshtësinë e ngarkimit të druve të zjarrit.
• Modulimi elektronik i cili rregullon automatikisht fuqinë e prodhuar sipas kërkesës.
• Inkorporimi i një sistemi i sigurisë së mbinxehjes, duke garantuar përdorim të besueshëm dhe të sigurt.

Përparësitë e kaldajave me biomasë

Ndër avantazhet kryesore të instalimit të një kazani me biomasë, është çmimi i ulët i biomasës në krahasim me lëndët djegëse fosile. Duke qenë se nuk është i lidhur me tregjet ndërkombëtare, çmimi i tij është më i qëndrueshëm dhe konkurrues. Për më tepër, burimet e biomasës janë shpesh lokale, gjë që redukton kostot e transportit.

Një nga virtytet e tij më të mëdha është se teknologjia e biomasës është e sigurt dhe efikase. Kaldaja aktuale me biomasë, veçanërisht ato që përdorin pelet, kanë një efikasitet afër 90%, duke e bërë këtë opsion një alternativë fitimprurëse dhe të rinovueshme.

Së fundi, duhet të theksojmë se kaldaja me biomasë përdorin a energji të pastër dhe praktikisht të pashtershme. Edhe pse ato lëshojnë dioksid karboni (CO2) gjatë funksionimit të tyre, kjo neutralizohet sepse biomasa më parë thithte të njëjtën sasi të CO2 gjatë rritjes së saj. Përveç kësaj, përdorimi i biomasës kontribuon në pastrimin e pyjeve, duke ndihmuar në parandalimin e zjarreve në pyje.

Disavantazhet e kaldajave të biomasës

Megjithatë, kaldaja me biomasë nuk janë perfekte. Ata kanë një vlera më e ulët e ngrohjes në krahasim me lëndët djegëse të tjera fosile. Për shembull, peletët kanë afërsisht gjysmën e vlerës kalorifike të naftës, që përkthehet në nevojën për të konsumuar më shumë karburant për të gjeneruar një sasi ekuivalente energjie.

Për më tepër, depozitimi i biomasës, si p.sh. pelet, zakonisht kërkon hapësira të mëdha magazinimi. Kjo përfshin të kesh një kapanon peleti afër, në të cilin ruhet karburanti për periudha të gjata kohore.

Polemika e bilancit të CO2 në energjinë e biomasës

Një nga çështjet më të debatuara në lidhje me energjinë e biomasës është ajo Bilanci i CO2. Për shkak se djegia e biomasës përfshin çlirimin e dioksidit të karbonit në atmosferë, lind pyetja nëse ky proces është në të vërtetë më i mirë për mjedisin në krahasim me lëndët djegëse fosile.

Përgjigja qëndron në faktin se, ndërsa rriten bimët, pemët ose perimet e tjera, thithin CO2 të pranishëm në atmosferë përmes procesit të fotosintezës. E njëjta sasi CO2 është ajo që lirohet kur biomasa digjet, duke krijuar një bilanc neutral karboni, d.m.th. nuk kontribuon në rritjen e CO2 në atmosferë as ndaj efektit serë, siç bëjnë lëndët djegëse fosile.

Megjithëse ka pozicione kritike që pretendojnë se ky ekuilibër nuk është aq i përsosur, e vërteta është se, ndryshe nga ajo që ndodh me lëndët djegëse fosile, CO2 i çliruar nga biomasa Ai i përket ciklit aktual biologjik, ndërsa karboni nga lëndët djegëse fosile u kap dhe u ruajt për miliona vjet nën tokë.

Për më tepër, është e rëndësishme të theksohet se biomasa mund të ndihmojë në reduktimin e emetimeve të lidhura me transportin, pasi është një burim lokal që shmang nevojën për udhëtime të gjata me karburant, gjë që gjithashtu ka një ndikim pozitiv në balancën mjedisore.

Duke studiuar të gjitha këto në thellësi, mund të themi se biomasa është një burim energjie i rinovueshëm që edhe pse jo aq i njohur, mund të ketë një ndikim të madh në uljen e përdorimit të lëndëve djegëse fosile dhe ruajtjen e mjedisit.