Spanja ngec në përdorimin e burimeve të rinovueshme.
Konsumi final bruto i energjisë në vitin 2015 nga burimet e pastra ishte pothuajse i njëjtë me vitin e kaluar, sipas të dhënave përfundimtare të publikuara këtë të martë nga Eurostat për të gjithë BE-në. Në vitin 2014, kjo përqindje ishte 16,14% dhe në vitin 2015 mbeti në 16,15%. Kjo do të thotë, rritja, me 0,01%, ishte e parëndësishme. Ju mund të shihni se si ne harrojmë të përgatisim një të ardhme koherente për energjinë e rinovueshme.
Situata e transportit dhe roli i biokarburanteve
Në seksionin e dytë, transporti, kontributi i vetëm i ri ishte ai i makinave të pakta elektrike që qarkullojnë në vend (ende shumë i shtrenjtë). Edhe nëse Spanja është një vend me një përdorim të lartë të biokarburanteve në transport, kontributi i tij në ekuilibrin e përdorimit të burimeve të pastra është inekzistent. Problemi është se Spanja deri më tani nuk ka qenë në gjendje të vërtetojë qëndrueshmërinë e biogazolinave dhe biodizelit që përdor.
Pavarësisht përpjekjeve për të rritur sasinë e biokarburanteve në transport, Spanja vazhdon të mbetet prapa në krahasim me vendet e tjera të BE-së. Rasti i Alemania, një lider në biokarburantet, tregon se çelësi është certifikimi dhe rregullimi i saktë i qëndrueshmërisë së tyre. Në Spanjë, vështirësitë në certifikimin e qëndrueshmërisë kanë qenë një pengesë që ka kufizuar rritjen e sektorit, duke ndikuar në balancën e përgjithshme.
Efikasiteti i energjisë dhe ndryshimet klimatike
Të dhënat globale të Spanjës mbetën të njëjta si në vitin 2014 falë ngrohje dhe ftohje, ku pjesa e burimeve të pastra u rrit nga 15,75% në 16,78%. Ky përmirësim i atribuohet kryesisht rritjes së konsumit të deklaruar të biokarburanteve të rinovueshme në industri, veçanërisht biomasa.
Sistemet e ngrohjes që varen nga energjia e rinovueshme kanë lejuar që ky sektor të mos përkeqësohet si të tjerët. Megjithatë, tendenca e përgjithshme tregon se nuk është e mjaftueshme për të përmbushur objektivat e Planit Kombëtar të Integruar të Energjisë dhe Klimës (PNIEC), i cili propozon një plan ambicioz për vitin 2030. Në këtë, energjitë e rinovueshme pritet të japin 74% të energjisë në fushën elektrike dhe të paktën 42% të konsumit final.
Më poshtë objektivi: Rruga për në 2020
Përveç objektivit për vitin 2020, Plani Kombëtar i Veprimit aktual për energjitë e rinovueshme (PANER) përfshin një angazhim që tejkalon pak qëllimin e 20% të përcaktuar nga direktiva evropiane: synon të arrijë 20,8% nga burimet e pastra brenda tre viteve. Për më tepër, ky plan përcaktonte që në vitin 2015 përqindja e energjisë së pastër të ishte 16,7%, pra më shumë se gjysmë pikë mbi atë që ishte regjistruar.
Megjithatë, Komisioneri Evropian për Veprimin për Klimën dhe Energjinë, me regji të Miguel Arias Cañete, konsideron se Spanja është në rrugën e përmbushjes së angazhimit evropian. Por ky vlerësim është vënë në pikëpyetje nga sektorët që paralajmërojnë për rreziqet e mos rritjes proporcionale të burimeve të rinovueshme, veçanërisht duke marrë parasysh rritjen e derdhjet e gjelbra. Këto ndodhin kur prodhimi i burimeve të rinovueshme duhet të ndërpritet për shkak të mungesës së kërkesës ose për shkak të problemeve teknike në rrjetin elektrik, i cili pritet të rritet nëse nuk merren masa për përmirësimin e infrastrukturës së rrjetit elektrik dhe nxitjen e ruajtjes.
Investimi Global në Ripërtëritshme
Investimet globale në energji e rinovueshme ndërmjet vendeve të zhvilluara dhe atyre në zhvillim ndërmjet viteve 2004 dhe 2014 pati një rritje të dukshme. Në vitin 2014, Spanja u pozicionua në mesin e shtatë vendeve lider në kapacitetin e prodhimit të energjisë së pastër. Sektori më i spikatur ishte ai energji eolica, ku vendi ynë ishte në ballë ndërkombëtare.
Kjo rritje shoqëroi zhvillimin e teknologjive të reja, përmirësimin e efikasitetit të turbinave me erë dhe rritjen e numrit të projekteve. Megjithatë, ka pasur një stagnim të konsiderueshëm të investimeve ndërmjet viteve 2012 dhe 2014, për arsye të ndryshme, si p.sh. Kriza ekonomike dhe mungesa e politikave të qarta. Si rezultat, kapaciteti i instaluar e Spanjës ka mbetur e qëndrueshme që atëherë.
Emetimet e CO2 dhe ndikimi i burimeve të rinovueshme
Problemi i stagnimit në zhvillimin e energjive të rinovueshme në Spanjë nuk qëndron vetëm në nevojën për të rritur kapacitetin, por edhe në ndikimin e emetimeve të CO2. Në vitin 2015, për shkak të faktorëve klimatikë dhe prodhimit të ulët të energjisë së rinovueshme, u përdor më shumë lëndët djegëse fosile, e cila rriti emetimet e CO2 me 22%.
Rritja e prodhimit dhe përdorimit të qymyrguri y gaz natyror Jo vetëm që rriti emetimet e gazeve serrë, por gjithashtu bëri që Spanja të paguante të drejtat e emetimit të karbonit. Greenpeace vlerësoi se në vitin 2015 vendi pagoi më shumë 100 milionë euro shtesë nga emetimet për shkak të përdorimit të lëndëve djegëse fosile.
Spanja përballet me sfidën e së ardhmes energjetike
Panorama aktuale e energjive të rinovueshme në Spanjë është e ndërlikuar. Edhe pse mbetet një prodhues kryesor i erës dhe burimeve të tjera të pastra, ajo përballet me sfida të mëdha. Mungesa e investimeve të qëndrueshme dhe një strategjie e qartë në vitet e fundit ka gjeneruar vonesa dhe njëfarë varësie nga lëndët djegëse fosile që duhet të ishte hequr gradualisht. E ardhmja do të varet kryesisht nga investimet e reja, rritja e kërkesës për energji elektrike dhe zgjidhja e problemeve që lidhen me shkarkimet e rinovueshme, pasi çdo vit një pjesë e konsiderueshme e energjisë së pastër humbet për shkak të mungesës së mekanizmave të ruajtjes adekuate dhe përdorimit efikas.
Për të arritur objektivat e PNIEC, do të jetë e nevojshme të dyfishohet kapaciteti i instaluar i energjisë së rinovueshme deri në vitin 2030, gjë që do të kërkojë një përpjekje të përbashkët si nga sektori publik ashtu edhe nga ai privat. Pa këto ndryshime, Spanja rrezikon të ngadalësojë progresin e saj në tranzicionin energjetik të nevojshëm për të përmbushur angazhimet ndërkombëtare dhe për të shmangur ndikimin e ndryshimeve klimatike.