La energji e rinovueshme Është një nga opsionet kryesore të qëndrueshme që mund të ndihmojë shumë vende të zvogëlojnë varësinë e tyre nga karburantet fosile dhe Venezuela nuk bën përjashtim. Pavarësisht se ka rezerva të mëdha nafte, Venezuela tashmë ka filluar të eksplorojë burimet e naftës. energji të pastër për të përafruar matricën e saj të energjisë drejt së ardhmes. Disa nga këto përpjekje përfshijnë iniciativat e energjisë së erës dhe diellit, duke përfituar nga karakteristikat gjeografike të vendit që e bëjnë atë një vend me potencial të madh.
Cila është situata aktuale e energjive të rinovueshme në Venezuelë?
Venezuela është mbështetur historikisht në prodhimin hidroelektrik, i cili përfaqëson rreth 78% të kapacitetit të instaluar të vendit. Pavarësisht kësaj varësie nga energjia e pastër në sektorin hidroelektrik, vendi vazhdon të përballet me një deficit energjetik që rrjedh nga plakja e infrastrukturës, mungesa e mirëmbajtjes dhe përdorimi joefikas i burimeve termike. Në këtë kontekst, energjitë e rinovueshme si p.sh diellor dhe energji eolica janë shfaqur si alternativa praktike për të plotësuar kapacitetin e prodhimit të energjisë elektrike.
Lidhur me energjinë e erës, përpjekjet filluan në vitin 2011 me nisjen e projekteve të tilla si Farma e Erës La Guajira, në shtetin e Zulia, dhe Parku i Erës Paraguaná, në shtetin e Falcon. Të dy projektet synonin të reduktonin varësinë nga lëndët djegëse fosile dhe të nxisin një tranzicion drejt burimeve më të pastra të energjisë. Megjithatë, gjatë viteve, të dy parqet janë përballur me vonesa, mungesë investimesh dhe probleme të mirëmbajtjes, duke rezultuar në ndalimin e shumë prej funksioneve të tyre.
Projektet e erës në Venezuelë: një vizion i dështuar
Farma e erës La Guajira ishte një nga përpjekjet e para serioze për të zbatuar energjinë e erës në Venezuelë. Duke filluar nga viti 2011, ky park parashikohej të kishte një kapacitet të instaluar deri në 10,000 megavat në dhjetë faza. Në fazën e parë u arrit instalimi i 12 turbinave me erë me kapacitet total prej 25.2 MW, por shumica e gjeneratorëve nuk u kyçën asnjëherë në rrjetin elektrik, kryesisht për shkak të mungesës së infrastrukturës adekuate për ndërlidhjen e tyre. Për më tepër, në vitin 2014, projekti u paralizua dhe që atëherë ai ka qenë viktimë e vandalizmit dhe braktisjes. Në vitin 2018, ish-ministri i Energjisë Elektrike, Luis Motta Domínguez, pranoi se 80% e turbinave me erë ishin plaçkitur dhe disa ishin shkatërruar ose shitur për skrap. Kjo braktisje pasqyron vështirësitë administrative dhe operacionale me të cilat është përballur vendi në zbatimin e energjive të rinovueshme.
Shiko, ai Farma e erës në Paraguaná, e cila gjithashtu filloi ndërtimin e saj me pritshmëri të mëdha, nuk pati fat më të mirë. Edhe pse ishte paralajmëruar se ky park mund të gjeneronte deri në 100 MW, në vitin 2014, disa raporte zbuluan se shumica e turbinave me erë nuk punonin dhe se infrastruktura ishte e paplotë. Në fakt, projekti nuk kishte asnjëherë nënstacionet dhe linjat e nevojshme të transmetimit për të integruar energjinë elektrike të prodhuar në sistemin elektrik kombëtar.
Faktorët që vonojnë zhvillimin e erës në Venezuelë
1. Mungesa e planifikimit të duhur: Zbatimi i projekteve të energjisë së erës në Venezuelë është shënuar nga mungesa e planifikimit dhe ekzekutimit efikas. Raportet në lidhje me La Guajira dhe Paraguaná treguan se projekteve u mungonin strukturat mbështetëse si nënstacionet dhe linjat e transmetimit që në fillim. Kjo jo vetëm ka zgjatur afatet, por edhe ka penguar përdorimin e energjisë së prodhuar. Prandaj, çdo përpjekje e ardhshme duhet të fokusohet në korrigjimin e këtyre mangësive themelore që në fazën fillestare.
2. Vandalizëm dhe mungesë sigurie: Mungesa e mbikëqyrjes dhe mirëmbajtjes ka çuar në vandalizëm në disa ferma me erë. Turbinat me erë të grabitura dhe komponentët e vjedhur janë shembuj të efekteve të mungesës së mbrojtjes në këto objekte. Përmirësimi i sigurisë rreth këtyre projekteve është i domosdoshëm nëse ndonjë përpjekje e ardhshme do të jetë e suksesshme.
3. Kriza ekonomike dhe mungesa e fondeve: Kriza ekonomike e Venezuelës ka qenë një tjetër faktor i rëndësishëm në ngecjen e projekteve të energjisë së rinovueshme. Me rënien e të ardhurave nga nafta, fondet për zhvillimin e energjisë alternative u reduktuan, duke rezultuar në infrastrukturë të paplotë dhe të vjetëruar.
Potenciali i energjisë së erës në vend
Edhe pse projektet e energjisë së erës në Venezuelë kanë nisur keq, potenciali është ende i madh. Rajone të tilla si Falcón dhe Zulia kanë erëra të qëndrueshme që mund të përdoren për prodhimin e energjisë. Përveç kësaj, zonat bregdetare si Margarita dhe Coche ofrojnë mundësi për zhvillimin e fermave me erë në det të hapur. Studime të ndryshme, si ai i kryer nga Atlasi Global i Erës, kanë theksuar se Venezuela ka një shpejtësi mesatare të erës prej 7.3 m/s dhe një fuqi prej 362 W/m2, gjë që tregon një potencial premtues për prodhimin e energjisë së erës.
1. Zona e Paraguanës (Shteti i Falkonit): Një nga burimet më të mira të përdorshme të erës në Venezuelë me shpejtësi mesatare të erës deri në 10.32 m/s. Gadishulli Paraguaná shquhet si rajoni me potencialin më të madh për shkak të erërave të vazhdueshme gjatë gjithë vitit.
2. La Guajira (Zulia): Rajoni La Guajira, megjithëse nuk ka përparuar në përpjekjet e tij fillestare, është një zonë strategjike me një shpejtësi mesatare të erës prej 7.66 m/s. Me investime dhe planifikim adekuat, kjo zonë mbetet themelore për zhvillimin e ardhshëm të vendit në energjinë e pastër.
3. Ishujt Margarita dhe Coche (Nueva Esparta): Ishujt e shtetit të Nueva Esparta janë ideale për zhvillimin e fermave me erë në det të hapur. Pozicioni i tyre gjeografik dhe erërat e vazhdueshme i bëjnë ato zona me interes të madh për zgjerimin e erës në shkallë të gjerë. Nëse zbatohen siç duhet, këto rajone mund të ndihmojnë në furnizimin me energji si për ishullin ashtu edhe për kontinentin e Venezuelës nëpërmjet kabllove nënujore.
Çfarë parashikon e ardhmja për energjinë e erës në Venezuelë?
E ardhmja e energjisë së erës në Venezuelë nuk është plotësisht e humbur. Edhe pse përpjekjet e para dështuan, nevoja për të diversifikuar matricën e energjisë mbetet një sfidë vendimtare. Në kontekstin aktual, me një kërkesë në rritje për energji elektrike dhe me paqëndrueshmërinë e sistemit kombëtar të energjisë elektrike, ekziston një mundësi për të rimenduar qasjen ndaj projekteve të energjisë së erës në vend.
Zgjidhjet afatgjata duhet të fokusohen në investimet në infrastrukturë dhe përmirësime të sigurisë, si dhe në lehtësimin e integrimit të energjisë së rinovueshme në sistemin kombëtar të energjisë elektrike. Po kështu, është thelbësore të kemi një kuadër ligjor që inkurajon investimet në projektet e energjisë së pastër, të cilat mund të tërheqin kapital kombëtar dhe ndërkombëtar.
Është e qartë se Venezuela ka potencialin teknik dhe burimet natyrore të nevojshme për t'u bërë një pikë referimi në rajon për sa i përket energjisë së rinovueshme, veçanërisht energjisë së erës. Megjithëse rruga ka qenë me gunga deri më tani, me planifikimin e duhur, menaxhimin dhe disponueshmërinë e fondeve, vendi mund të rifitojë pozicionin e tij si një gjenerues kryesor i energjisë së pastër.