Në Samitin e Klimës në Bon u arrit një marrëveshje që, edhe pse më pak e njohur se të tjerët, ka një rëndësi të madhe për zhvillimin e qëndrueshëm. Kjo marrëveshje është lidhur ndërmjet 19 vende që formojnë Platformën Biofuture, kombe që përfaqësojnë gjysmën e popullsisë së botës dhe 37% të ekonomisë globale. Këto kombe janë zotuar të rrisin numrin e bioenergji e qëndrueshme, veçanërisht në sektorin e transportit.
Objektivi i kësaj marrëveshjeje është ambicioz: rritja e pjesëmarrjes së bioenergjisë në transportin e 4,5% në 2015 në 17% në 2060. Për të arritur këtë qëllim, vendet e përfshira duhet të miratojnë masa dhe strategji të ndryshme që kontribuojnë në gjenerimin e një ndryshimi të rëndësishëm në përdorimin e energjive të rinovueshme.
Rritni bioenergjinë
Për të parandaluar që planeti të tejkalojë një rritje në 2 gradë celsius në temperaturën mesatare globale, është e domosdoshme të rritet sasia e energjisë së rinovueshme në dispozicion. Kjo përpjekje globale është thelbësore për reduktimin e emetimeve të gazeve serrë, stabilizimin e klimës dhe minimizimin e ndikimeve katastrofike të ndryshimeve klimatike.
La Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë (IEA) mbështet idenë se bioenergjia mund të luajë një rol kyç në reduktimin e emetimeve. Sipas IEA, nëse nuk arrijmë ta mbajmë ngrohjen globale nën 2 gradë, ndryshimet në ekosisteme mund të bëhen të pakthyeshme dhe të paparashikueshme. Për këtë arsye, rritja e përdorimit të energjisë së rinovueshme, siç është bioenergjia, është një prioritet vendimtar.
Bioenergjia synon të sigurojë pothuajse 17% e të gjithë kërkesës përfundimtare të energjisë në 2060, krahasuar me 4,5% të regjistruar në vitin 2015. Megjithatë, ky tranzicion nuk do të jetë i lehtë. Për të përballuar kërkesën në rritje të sektorit të transportit, e cila pritet të dhjetëfishohet deri në atë datë, do të jetë e nevojshme të pesëfishohet oferta aktuale e lëndë e parë për biokarburantet. Kjo sfidë përfshin jo vetëm rritjen e prodhimit, por edhe zhvillimin e teknologjive të reja dhe shfrytëzimin e burimeve të qëndrueshme.
Inovacioni teknologjik dhe biokarburantet e reja
Inovacioni teknologjik do të luajë një rol themelor në këtë proces. Teknologjitë e reja dhe ato të pjekura duhet të kombinohen për të përmirësuar prodhimin dhe përdorimin e bioenergjisë. Ndër biokarburantet më premtuese janë etanol celuloz dhe hidrobionaftë.
Etanoli celuloz, për shembull, prodhohet nga mbetjet bujqësore dhe pyjore, ndërsa hidrobionaftë mund të merret nga vajrat e ricikluar dhe yndyrat shtazore. Këto produkte jo vetëm reduktojnë emetimet e dioksidit të karbonit, por janë gjithashtu një alternativë e qëndrueshme ndaj lëndëve djegëse fosile.
Pavarësisht potencialit të tyre, këto biokarburantet kanë ende një rrugë për të bërë përpara se të miratohen gjerësisht. Prandaj, është thelbësore të përshpejtohet zhvillimi i këtyre teknologjive, duke i lejuar ato të arrijnë shpejt në treg dhe të përdoren në një shkallë të gjerë. Sipas IEA, ky hap është thelbësor për të siguruar që bioenergjia të luajë rolin e saj në reduktimin e emetimeve.
Inovacioni gjithashtu duhet të fokusohet në përmirësimin e efikasitetit të proceseve të prodhimit. Këtu teknologjitë e reja luajnë një rol të rëndësishëm, si p.sh gazifikimi dhe piroliza, të cilat lejojnë që materiale të ndryshme të shndërrohen në biokarburantet e avancuara, më të pastra dhe më efikase.
Bashkëpunimi ndërkombëtar dhe politika të qëndrueshme
Një nga sfidat më të mëdha për arritjen e objektivave të vendosura në Samitin e Klimës në Bon është bashkëpunimi ndërkombëtar. Bashkëpunimi ndërmjet qeverive, organizatave ndërkombëtare dhe sektorit privat është thelbësor për të arritur një tranzicion të suksesshëm drejt një modeli të qëndrueshëm të energjisë.
Në këtë kuptim, Platforma e Biofurës luan një rol kyç. Kjo platformë promovon përdorimin e gjerë të bioekonomisë me karbon të ulët dhe vendos objektiva kolektivisht ambicioze që synojnë të rrisin kontributin e bioenergjisë në kërkesën përfundimtare për energji. Këto përpjekje fokusohen veçanërisht në sektorin e transportit, një nga zonat më ndotëse në planet.
Për më tepër, që këto nisma të jenë të suksesshme, është thelbësore që politikat publike të kenë një fokus të fortë në qëndrueshmëri. Vendet e Platformës Biofuture kanë rënë dakord të shtrëngojnë politikat në lidhje me bioenergjinë, duke krijuar programe dhe stimuj të rinj që inkurajojnë investimet në energjinë e pastër. Kjo përfshin, për shembull, mandate specifike për përdorimin e biokarburanteve në sektorë kyç si aviacioni dhe transporti detar.
Bashkëpunimi duhet gjithashtu të zgjerohet për të përfshirë organizatat ndërkombëtare financuese dhe zhvillimore. Vetëm përmes veprimeve globale dhe të koordinuara do të jetë e mundur të arrihet Qëllimet e Zhvillimit të Qëndrueshëm dhe të kontribuojë në reduktimin e emetimeve globale.
Biokarburantet në transportin ajror dhe detar
Transporti nuk kufizohet vetëm në mjetet tokësore, por transporti ajror dhe detar Duhet të jetë gjithashtu pjesë e tranzicionit drejt bioenergjisë. Këta sektorë, të cilët përbëjnë një përqindje të konsiderueshme të emetimeve globale të CO2, kanë nevojë gjithashtu për zgjidhje të qëndrueshme afatgjatë.
Një nga qasjet më premtuese është përdorimi i biokarburantet e avancuara në avionë dhe anije. Për shkak të përmasave të mëdha të konsumit të energjisë në këta sektorë, është thelbësore të zhvillohen lëndë djegëse që mund të ofrojnë performancë të ngjashme me atë të karburanteve fosile, por me një gjurmë karboni shumë më të vogël.
Për shembull, zhvillimi i biokarburantet për aviacionin Ai po përparon me shpejtësi dhe disa linja ajrore tashmë po i testojnë këto teknologji të reja në fluturimet komerciale. Potenciali i biokarburanteve në transportin ajror dhe detar është i madh, por kërkon mbështetje të vazhdueshme nga politikat publike dhe sektori privat për t'u zbatuar në një shkallë masive.
Roli i qëndrueshmërisë në prodhimin e biokarburanteve
Një nga debatet më të rëndësishme për bioenergjinë është qëndrueshmëria e prodhimit të biokarburanteve. Komuniteti ndërkombëtar vazhdon të ngrejë pyetje në lidhje me ndikimin mjedisor të biokarburanteve dhe aftësinë e tyre për të reduktuar emetimet neto të karbonit.
Për shembull, zgjerimi i biokarburanteve ka ngritur shqetësime në lidhje me shndërrimin e tokës bujqësore dhe pyjore për prodhimin e energjisë. Në disa raste, pastrimi i pyjeve tropikale për prodhimin e biokarburanteve mund të mohojë përfitimet e reduktimit të karbonit, një situatë e njohur si borxhi i karbonit.
Megjithatë, ka qasje që lejojnë një prodhim më të qëndrueshëm të biokarburanteve, nëpërmjet përdorimit të mbetjet bujqësore dhe mbetjet organike. Për më tepër, përparimet në teknologji kanë bërë të mundur zhvillimin e kulturave energjetike të gjeneratës së dytë, siç është etanoli celuloz, që nuk konkurrojnë drejtpërdrejt me prodhimin e ushqimit.
E ardhmja e bioenergjisë duhet të fokusohet në sigurimin që biokarburantet të prodhohen në një mënyrë që të mos ketë ndikime negative në biodiversitet apo sigurinë ushqimore. Kjo përfshin miratimin e politikave strikte të përdorimit të tokës dhe inkurajimin e kërkimit mbi teknologjitë që maksimizojnë efikasitetin në prodhimin e energjisë.
Bioenergjia është një mjet themelor në luftën kundër ndryshimeve klimatike, veçanërisht në sektorë të tillë si transporti, ku alternativat e qëndrueshme janë më të kufizuara. Megjithëse sfidat janë të konsiderueshme, përparimet teknologjike në biokarburantet dhe bashkëpunimi ndërkombëtar janë thelbësore për arritjen e synimeve të reduktimit të emetimeve të përcaktuara në Marrëveshjen e Parisit. Me mbështetjen e politikave të forta publike dhe investimeve të qëndrueshme në inovacion, rritja e bioenergjisë në transport në 17% deri në vitin 2060 është një objektiv i arritshëm.