Prodhimi i energjisë elektrike me burime të rinovueshme në Nikaragua ka përparuar ndjeshëm vitet e fundit. Aktualisht, vendi merr rreth 53% të energjisë suaj nga burimet e rinovueshme. Megjithatë, viti 2017 shënoi një moment historik kur, sipas Ministrit të Energjisë dhe Minierave (MEN), Salvador Mansell, disa ditë ishte e mundur të gjenerohej deri në 84% të energjisë me burime të rinovueshme.
Kjo tregon potencialin e madh që ka Nikaragua energjitë e pastra dhe si po përfiton vendi nga burimet e tij natyrore. Në muajt me kushte optimale, si marsi, prilli dhe nëntori, të gjitha impiantet me erë të vendit funksionojnë me 100%, gjë që, e kombinuar me energjinë hidroelektrike, rrit përqindjen e energjisë së pastër.
Mansell shtoi se "kur kushtet klimatike lejojnë burimet e rinovueshme të gjenerojnë energji me kapacitet maksimal, ato kanë përparësi në funksionimin e rrjetit, dhe kjo është kyç në administrimin e tregut të energjisë«. Gjatë gjithë vitit është vënë re se, në kushte optimale, disa burime individuale të energjisë arrijnë potencialin e tyre më të madh, duke maksimizuar kontributin e energjisë së rinovueshme.
Në fakt, Mansell nuk përjashtoi që Nikaragua mund të arrijë ditë në të cilat 85% energji e rinovueshme. Për këtë vit në Puerto Sandino u inaugurua një impiant i ri diellor 12 megavat, një hap më shumë drejt diversifikimit të burimeve të energjisë në vend.
Një aspekt i rëndësishëm që Qeveria theksoi është përdorimi i gjenerimi termik si rezervë në ditët kur nuk arrihen kushtet optimale të erës, diellit ose shiut. Kështu, Nikaragua siguron furnizim të vazhdueshëm me energji elektrike për popullsinë e saj.
Në 2016, Nikaragua u mbyll me 53% gjeneratë e qëndrueshme nga energjitë e rinovueshme, dhe objektivi u vendos që kjo shifër të rritet në vitet në vijim.
Referenca Botërore e Energjisë së Rinovueshme
Nikaragua vazhdon të jetë një nga shembujt më të përmendur në komunitetin ndërkombëtar në lidhje me përdorimin e energjisë së rinovueshme. Në vitin 2017, The Climate Reality Project Foundation, i krijuar nga ish-zëvendëspresidenti i Shteteve të Bashkuara, Al Gore, renditi Nikaraguan së bashku me Suedinë dhe Kosta Rikën si vendet që udhëheqin rrugën drejt energjisë së pastër.
Midis 2007 dhe 2014, përqindja e energjisë së rinovueshme në Nikaragua u rrit nga 27.5% në 52%, duke vendosur një precedent për të ruajtur këtë prirje rritëse. Qëllimi i qeverisë është të arrijë një ambicioz Prodhimi 90% me energji të rinovueshme deri në vitin 2020, bazuar në projekte investimi publike, private dhe të përziera që diversifikojnë matricën e energjisë.
Një nga arritjet e mëdha të Nikaraguas është shtimi i 180 megavat në kapacitetin e saj energjetik falë projekteve të erës, biomasës, hidroelektrike dhe diellore midis 2007 dhe 2013, një kontribut jetik për plotësimin e nevojave energjetike të vendit.
Energjia e erës në Nikaragua
Siç u theksua më lart, në vitin 2016, Sistemi i Ndërlidhur Kombëtar i Nikaraguas (SIN) raportoi se 53% e prodhimit të energjisë elektrike vinte nga burimet e rinovueshme. Brenda kësaj përqindje, impiantet e erës kontribuan me 31%, duke i bërë ato një nga burimet kryesore të energjisë në vend.
Projektet emblematike të energjisë së erës si Amayo I dhe Amayo II, të vendosura në departamentin e Rivas dhe të menaxhuara nga konsorciumi kanadez Amayo SA, së bashku prodhojnë afër 63 megavat. Ky potencial do të rritet me impiantin fotovoltaik Puerto Sandino, i cili është i vetmi central në shkallë të gjerë që lidh energjinë diellore me rrjetin.
Edhe pse energjia e prodhuar nëpërmjet panele diellore Në Nikaragua është domethënëse, përdoret kryesisht për vetëkonsum në zonat rurale dhe të largëta, ku mundëson një cilësi më të mirë jetese për komunitetet.
Deri në dhjetor të këtij viti, qeveria ka propozuar arritjen e 94% të mbulimit me energji elektrike në mbarë vendin, me synim arritjen e Mbulim 99%. në vitin 2021, një moment historik me rëndësi të madhe për një vend në zhvillim si Nikaragua.
Shumëllojshmëria e burimeve të rinovueshme
El Makroprojekti hidroelektrik Tumarín, e vendosur në Karaibe Jugore të Nikaraguas, vazhdon të përparojë. Është parashikuar që pasi të përfundojë, ky projekt do të ofrojë 253 megavat shtesa në sistemin elektrik të vendit, gjë që përforcon angazhimin e tij ndaj energjive të rinovueshme.
César Zamora, menaxher i kompanisë IC Power, kujtoi krizën e furnizimit me energji elektrike që përjetoi Nikaragua para vitit 2007. Prezantimi i Ligji për Promovimin e Prodhimit të Energjisë Elektrike me Burime të Rinovueshme ndihmuan në zbutjen e kësaj krize, duke inkurajuar projekte investimi që rritën kapacitetin energjetik të vendit.
Zamora theksoi se ndër projektet më përfaqësuese janë impiantet e erës që ofrojnë 180 megavat, si dhe kompleksi gjeotermik San Jacinto-Tizate, me 70 megavat shtesë. Përveç kësaj, 50 megavat u shtuan nga hidrocentralet si Larreynaga dhe El Diamante, dhe biomasa të cilat shtojnë 30 megavat në rrjet.
Investimet e huaja në energjitë e rinovueshme
Jahosca López, koordinatore e zyrës së Shoqatës së Rinovueshme të Nikaraguas, thekson se rritja e energjive të rinovueshme në vend është kryesisht për shkak të politikave të qeverisë që lehtësojnë si investimet vendase ashtu edhe ato të huaja.
La Ligji për Promovimin e Prodhimit të Energjisë Elektrike me Burime të Rinovueshme, i reformuar në qershor 2015, ka luajtur një rol kyç në dhënien e stimujve fiskalë dhe ekonomikë për projektet e interesuara për zhvillimin e burimeve të rinovueshme. Kjo i ka mundësuar shtetit të tërheqë investitorë të rëndësishëm, duke favorizuar nga ana tjetër uljen e tarifave të energjisë elektrike për konsumatorët.
Për më tepër, përparimet teknologjike kanë bërë të mundur përshpejtimin e zbatimit të këtyre projekteve. Disa zhvillime të fundit fokusohen në krijimin e impianteve diellore, si ato në Sébaco dhe Malpaisillo, të cilat do të kontribuojnë rreth 150 megavat shtesë në vitet e ardhshme, duke konsoliduar rolin e Nikaraguas si lider në energjinë e pastër.
Rruga drejt një energjie më të qëndrueshme në Nikaragua jo vetëm që ka gjeneruar përfitime mjedisore, por edhe një rritje në mbulimin e energjisë elektrike, e cila ka përmirësuar cilësinë e jetës së mijëra Nikaraguasëve që më parë nuk kishin akses në këto shërbime.