Evropë ka vepruar me vendosmëri kundër peshkimit të paligjshëm, një problem që vë në rrezik ekosistemet detare dhe ekonomitë e vendeve të prekura. Në luftën e tij për të zhdukur këtë praktikë, Bashkimi Evropian ka imponuar sanciones ngjarje historike në tre vende: Belice, Camboya y Guine. Këto vende nuk do të jenë në gjendje të eksportojnë peshk në BE ose të lejojnë anijet evropiane të operojnë në ujërat e tyre.
Që nga zbatimi i rregullores në vitin 2008, është hera e parë që janë marrë masa të tilla të rëndësishme kundër peshkimi i paligjshëm. Brukseli ka ndjekur paralajmërimet e tij, duke vendosur një precedent për pjesën tjetër të botës në drejtim të qeverisjes së peshkimit. Tregu evropian, më i madhi globalisht, po ndërgjegjësohet për ndikimin e qëndrueshmëria peshkimi. Këto lëvizje nënvizojnë angazhimin evropian për të siguruar që peshku të arrijë te konsumatorët i qëndrueshëm, duke mbrojtur si biodiversitetin ashtu edhe ekonominë e komuniteteve të peshkimit.
Belice, Camboya y Guine, pas paralajmërimeve të shumta, më në fund janë sanksionuar. Megjithatë, Komisioni Evropian ka lënë të hapur mundësinë e heqjes së masave nëse këto vende bëjnë përpjekje reale dhe të qëndrueshme për të luftuar peshkimin ilegal.
Ndikimi i peshkimit të paligjshëm në ekosistemet detare
Peshkimi i paligjshëm, i paraportuar dhe i parregulluar (IUU) paraqet kërcënim serioz për ekosistemet detare. Praktikat e parregulluara shkaktojnë shfrytëzimin e tepruar të specieve të ndryshme, duke ndryshuar ekuilibrin e ekosistemeve. Shumë nga metodat e përdorura, si përdorimi i rrjetave të peshkimit në fund, shkaktojnë shkatërrimin e habitateve të ndjeshme si shkëmbinjtë koralorë dhe shtretërit e barit të detit.
Pasojat në biodiversitet
Një nga pasojat kryesore të peshkimit të paligjshëm është kapja aksidentale e Llojet e rrezikuara, si peshkaqenët, breshkat dhe gjitarët detarë. Këto specie shpesh ngordhin si pasojë e peshkimit aksidental, gjë që ndikon si në ekuilibrin ekologjik të ujërave ashtu edhe në mbijetesën e këtyre specieve kyçe.
Një raport i Greenpeace tregon se, përveç kapjes së specieve të mbrojtura, shumë nga speciet e synuara janë gjithashtu shumë të mbishfrytëzuara. Vlerësohet se më shumë se 33% nga popullatat e peshqve të vlerësuar janë të mbishfrytëzuara, duke rezultuar në një ekosistem të pabalancuar. Presioni shtesë i shkaktuar nga peshkimi i paligjshëm e përkeqëson këtë situatë, duke ndikuar negativisht në zinxhirin ushqimor detar.
peshkatar peshkimi, një teknikë e përdorur kryesisht në peshkimin e paligjshëm, është identifikuar si një nga më shkatërruesit si për habitatet ashtu edhe për biodiversitetin detar. Duke rrafshuar fundin e oqeanit, kjo metodë shkatërron ekosisteme të tëra, duke gjeneruar emetime të mëdha të karbonit të bllokuar në sedimentet detare.
Ndikimi në rizoforë dhe shkëmbinj nënujorë koralorë
Një tjetër efekt i dëmshëm i peshkimit të paligjshëm është shkatërrimi i mangrova y Shkëmbinj nënujorë koralesh. Mangrovat, për shembull, janë ekosistemet kryesore, sepse ato veprojnë si një pengesë natyrore kundër stuhive dhe janë habitate jetike për zhvillimin e shumë specieve detare. Është vlerësuar se deri në një 50% e mangroves është humbur në dekadat e fundit për shkak të ndërhyrjes njerëzore, duke përfshirë peshkimin shkatërrues.
Përveç kësaj, Shkëmbinj nënujorë koralesh, të cilat janë thelbësore për biodiversitetin detar, janë gjithashtu të prekura rëndë. Peshkimi i paligjshëm që përfshin teknika të tilla si përdorimi i dinamitit shkatërron zona të mëdha të gumëve, duke eliminuar ekosistemet komplekse që kërkojnë dekada për t'u rikuperuar.
Pasojat socio-ekonomike të peshkimit të paligjshëm
Përveç ndikimit shkatërrues në mjedis, peshkimi i paligjshëm ka implikime të thella socio-ekonomike, veçanërisht në vendet në zhvillim që varen nga peshkimi si burimi kryesor i të ardhurave dhe ushqimit.
Humbjet ekonomike globale
Sipas FAO, peshkimi i paligjshëm është përgjegjës për një humbje të konsiderueshme në aspektin ekonomik. Vlerësohet se humbjet vjetore arritën në mes 11 y 23 një miliard dollarë. Rreth 26 milion ton peshku kapen ilegalisht çdo vit, duke ndikuar si në tregun global të peshkut ashtu edhe në sigurinë ushqimore të komuniteteve lokale.
Këto praktika të paligjshme jo vetëm që shkaktojnë humbje ekonomike për peshkatarët vendas, por dëmtojnë edhe konsumatorët, të cilët shpesh përfundojnë duke blerë peshk të kapur duke përdorur metoda të paqëndrueshme. Në shumë raste, cilësia ose siguria e këtyre produkteve që arrijnë në tregjet ndërkombëtare nuk mund të garantohet.
Ndikimi në komunitetet lokale të peshkimit
Komunitetet bregdetare, veçanërisht në vendet në zhvillim, janë më të prekurat nga peshkimi i paligjshëm. Shfrytëzimi i tepërt i burimeve detare shkakton një rënie të popullatave të peshqve, duke ndikuar në aftësinë e këtyre popullatave lokale për të mbajtur veten në një afat të gjatë. Kjo, nga ana tjetër, kufizon aksesin në një burim kyç të ushqimit dhe ndikon drejtpërdrejt në jetesën e tyre.
Në vende të tilla si Afrika Perëndimore dhe Azia Juglindore, flotat e huaja të peshkimit industrial, shumë prej tyre të përfshira në peshkim të paligjshëm, kanë shkatërruar burimet lokale të peshkimit, duke nxitur varfërinë dhe duke i zhvendosur peshkatarët vendas në aktivitete të paligjshme ose duke i detyruar ata të emigrojnë.
Mbipeshkimi dhe peshkimi i paligjshëm: një krizë globale
Situata aktuale e peshkimit të paligjshëm nuk mund të kuptohet pa trajtuar problemin e peshkimi i tepërt që ndikon në oqeanet tona. Sipas Greenpeace, 60% e rezervave të peshkut janë shfrytëzuar deri në kufi, dhe më shumë se 30% Ato janë të mbishfrytëzuara, gjë që e vë në rrezik serioz qëndrueshmërinë e oqeaneve.
Mbipeshkimi, i kombinuar me praktika të paligjshme, ka shkaktuar kolapsin e disa specieve kryesore, duke përfshirë Ton i kuq në Atlantik dhe cod në verilindje të Shteteve të Bashkuara dhe Kanadasë. Për më tepër, praktika të tilla si peshkimi trale fundore Jo vetëm që kontribuon në mbipeshkimin, por gjithashtu çliron sasi të mëdha karboni të akumuluar në sedimentet detare, një faktor që kontribuon në ndryshimet klimatike.
Zhvendosja e komuniteteve lokale
Në shumë raste, peshkimi i paligjshëm industrial zhvendos peshkatarët artizanë. Këto praktika jo vetëm që ndikojnë në ekonominë lokale, por ndryshojnë edhe dinamikat sociale, duke shkaktuar tensione. Komunitetet që kanë varur historikisht nga burimet e peshkimit tani duhet të konkurrojnë me flotat ilegale që shterojnë burimet.
Përpjekjet ndërkombëtare për të luftuar peshkimin e paligjshëm
Komuniteti ndërkombëtar ka zbatuar iniciativa të ndryshme për të ndaluar peshkimin e paligjshëm. Ndër më të rëndësishmet është Marrëveshja për Masat e Shtetit Portual i FAO-s, i cili kërkon të parandalojë hyrjen e produkteve të përftuara nga peshkimi i paligjshëm në zinxhirët e shpërndarjes ndërkombëtare.
Bashkëpunimi rajonal dhe ndërkombëtar
Mbi Vendet 60 kanë ratifikuar këtë marrëveshje, duke u angazhuar për të kryer kontrolle më të rrepta për aktivitetet e peshkimit në portet e tyre. Për më tepër, marrëveshja inkurajon bashkëpunimin midis kombeve për të gjurmuar, monitoruar dhe ndaluar aktivitetet e paligjshme.
Një tjetër përpjekje kyçe përfshin bashkëpunimin midis agjencive në nivel lokal dhe kombëtar për të identifikuar anijet ilegale dhe për t'i parandaluar ato të strehohen në vendet ku ligjet janë më të dobëta. Përdorimi i teknologjisë, si sistemet e monitorimit satelitor, i ka lejuar vendet të ndjekin nga afër lëvizjet e flotës, duke identifikuar modele të dyshimta.
Çertifikimi i peshkimit të qëndrueshëm
Vende të tilla si Kili dhe Peruja kanë miratuar iniciativa certifikimi për të siguruar që produktet e tyre të peshkimit të jenë në përputhje me rregulloret e qëndrueshme, të tilla si ato të promovuara nga organizata të tilla si Këshilli i Mbikëqyrjes Detare (MSC). Këto çertifikata i lejojnë konsumatorët të identifikojnë produktet që janë kapur ligjërisht dhe në mënyrë të qëndrueshme.
masat e Bashkimit Evropian
La BE ka qenë një nga aktorët më të spikatur në luftën kundër peshkimit të paligjshëm. Masat kryesore të tij përfshijnë certifikatat e kapjes, të cilat garantojnë se origjina e peshkut është ligjore dhe të qëndrueshme. Ky proces certifikimi synon të dekurajojë tregtimin e produkteve nga peshkimi i paligjshëm.
Për më tepër, BE-ja ka promovuar krijimin e zonat e mbrojtura detare në të cilat peshkimi është i rregulluar ose i ndaluar plotësisht. Kjo jo vetëm që mbron speciet e rrezikuara, por gjithashtu inkurajon rimëkëmbjen e ekosistemeve detare të prekura nga mbipeshkimi dhe peshkimi i paligjshëm.
Në Amerikën Latine, vende si Peruja dhe Kili kanë miratuar rregullore të ngjashme bazuar në modelin evropian, duke kërkuar të bëjnë një ndryshim në luftën kundër peshkimit të paligjshëm në rajon.
Angazhimi dhe përpjekja e Bashkimit Evropian për të luftuar peshkimin e paligjshëm ka krijuar një precedent të rëndësishëm globalisht dhe thekson rëndësinë e bashkëpunimit ndërkombëtar për të siguruar mbrojtjen e oqeaneve tona për brezat e ardhshëm.